اخطار در باره پروتز سینه

هشدار، اخطار و خطرات پروتز ها بخصوص پروتز سینه

Implants (particularly breast implants)

نوشته: جهانگیر تقی پور
فلوشیپ و عضو کالج های سلطنتی جراحان انگلیس و اسکاتلند

در انگلیس و سایر کشورهای اروپایی و امریکا وظیفه اخلاقی جراح است که به همه کسانی  که پروتز طبی (بخصوص زنان که معمولا برای زیبایی استفاده می کنند) در بدن گذاشته اند و یا در فکر گذاشتن هرنوع پروتز در هرجای بدن (بخصوص سینه) هستند اخطار کنند که با توجه به تجربه طولانی چندین دهه استفاده ازانواع پروتزها، از نظر پزشکی با بررسی و تجزیه و تحلیل ناراحتی بیمارانی که پروتز در بدن دارند و مطالعات محدود پزشکی برروی این افراد بمرور زمان جامعه پزشکی تقریبا به این نتیجه رسیده است که کسانی که پروتز در بدن (بخصوص سینه) دارند امکان دارد از انواع ناراحتی های جسمی و روحی حتی سالها بعد از خوب شدن بدون عارضه زخم عمل جراحی اولیه پروتز رنج ببرند که زندگی روزمره آنها را مختل و شاید باعث بیماری های “خود ایمنی” (اتوایمن) شوند
عوارض جسمی و روحی مزمنی که در مدت طولانی توسط عده ای از کسانی که پروتز دارند تجربه شده و تقریبا با هیچ نوع درمانی خوب نشده اند ولی با درآوردن پروتز از بدن شخص بهبود یافته اند شامل علایم روحی و جسمی چون:
• خستگی و ضعف مداوم
• درد و ناراحتی در اطراف پروتز حتی برای سال ها بعداز خوب شدن زخم های جراحی بدون هرگونه عارضه که با آزمایشان مختلف گاهی مقدار کمی مایع بدون عفونت در اطراف پروتز وجود دارد که بعید بنظر می رسد که عامل درد باشد. در این زمینه تحقیقات ادامه دارد.
• افسرده گی مداوم
• فراموشی و اختلال در تمرکز حواس
• دردهای استخوانی
• دردهای عمومی عضلانی
• خشکی دهان، خشکی چشم و …
• نفخ و سوهاضمه
• احساس گرمی که حتی گاهی با تب همراه است
• پروتز سینه را حتی به نوعی بخصوصی سرطان سینه
implant associated anaplastic large cell lymphoma
ربط داده اند
• بیماری های اتوایمن بخصوص تیرویید
• مهم آن است در مطالعات محدود بالینی انجام شده است بیماری‌های روحی و یا جسمی بعد از در آوردن پروتز از بدن بهبود یا کاملا خوب شده اند

گرچه مطالعات در این زمینه برای اثبات همه عوارض پروتزها ادامه دارد ولی از نظر بالینی عده زیادی در جامعه پزشکی معتقدند که با توجه به دلایل بالینی موجود حداقل وظیفه اخلاقی جراح است که متقاضیان پروتز را در جریان عوارض احتمالی جسمی و روحی پروتزها قرار دهند.
– این اطلاعات از نظر پزشکی در ایران بدلیل احتمال نا مرغوب بودن کیفیت پروتزها مهمتر است چون امکان دارد عوارض روحی و جسمی پروتزها فزون تر باشند.
البته ناگفته نماند که در کشورهای غربی بحث در باره عوارض احتمالی پروتزها از ابتدای استفاده از پروتزها در اوایل دهه شصت میلادی وجود داشته و با وجود روشن کردن این نگرانی ها توسط سازمان غذا و دارو در امریکا و سایر سازمان های وابسته به جامعه پزشکی مطلعات علمی قابل قبول بدلیل عدم همکاری شرکت های سازنده پروتزها صورت نگرفته است. اهداف اولیه جامعه پزشکی مطالعات دقیق در مورد عوارض پروتزها بود که در آن زمان قابل پیش بینی بودند مانند:
۱. پاره شدن پروتز که امکان دارد حتی به صورت نشت کم (میکرو لیک) در بافتهای اطراف پروتز باشد
۲. نگرانی نشت کردن سیلیکون محتوی پروتز به جریان سیستم لنفاوی بدن
۳. واکنش بدن به پروتز بعنوان جسم خارجی و درست کردن کپسول در اطراف پروتز که امکان دارد با درد تغیر شکل بافت ها و حتی غیرشکل ظاهری سینه همراه باشد
۴. نگرانی درباره وجود پروتز در بدن و برانگیختن سیستم دفاعی بدن
۵. هرگونه ارتباط پروتز با سرطان
اینها موارد اولیه نگرانی بوده اند که سازمان غذا و دارو در امریکا بخصوص از اواخر دهه هشتاد میلادی در پی گرفتن اطمینان از شرکت‌های سازنده پروتز در غرب بوده ولی متاسفانه از سال ۱۹۶۰ میلادی که پروتزها (به خصوص سینه) بدون احتیاج به داشتن پروانه از سازمان غذا و دارو در امریکا مورد استفاده قرار گرفت شرکت‌های سازنده پروتز به دلیل‌های مختلف زیر بار مطالعات بالینی قانع کننده نرفته اند و یا اگر هم تحت فشار سازمان غذا و دارو در امریکا تحقیق را شروع کرده اند اغلب بیماران به دلیل‌های مختلف از جمله عوارض روحی و جسمی که معمولا شامل عوارض اصلی پروتز ها نمی شوند در طول مدت نسبتا کوتاهی و از ادامه‌ در گروه تحقیق کنار رفته اند یا توسط شرکت سازنده پروتز کنار گذاشته شده اند.. ….
برای اطلاعات بیشتر به وب سایت زیر مراجع بفرمایید
http://www.center4research.org/breast-implant-illnesses-whats-evidence/

…