دکتر جهانگیر تقی پور عضو کالج های سلطنتی جراحان انگلیس و اسکالند (فلوشیپ) علاوه بر بیش از 25 سال سابقه طبابت در طب ملی انگلیس در مراکز دانشگاهی و درمانی (در سال 2012 میلادی از
St Mark & Northwick Park Hospitals
باز نشسته شد) از سال 2000 میلادی در کلنیک جراحی های زیباسازی (کاسمتیک سرجری کلینیک) خصوصی خود در لندن
www.cosmeticsurgeryuk.com
در ارتباط و داد و ستد با شرکت های دارویی و نماینده گان آنها و سازنده های تجهیزات پزشکی بوده و چندین بار بنا به دعوت این شرکت ها با مسولان و محیط کار آنها دیدن کرده است. دکتر جهانگیر تقی پور همچنین دوره پایه دانشکده پزشکی را در ایران گذرانده و با ایران در ارتباط بوده و مقداری از نحوه ورود دارو به کشورهای در حال توسعه مشابه ایران آشنا است. مطلب ذیل توسط دکتر جهانگیر تقی پور نوشته شده است
داروی ساخت ایران بهتر است و یا دارویی که مهر و موم اصلی دارد که کاملا نشان می دهد ساخت خارج است مثلا ساخته شده در یکی از کشورهای مهم غربی مثلا یک کشور مهم اروپایی)؟
جواب: جواب به این سوال بدون توضیح بیشتر آسان نیست چون تقریبا برداشت عمومی ما این است که داروی خارجی بهتر است و حتی از دانشجویان سال آخر پزشکی به تازگی شنیده ام که استادان آنها نیز توصیه می کنند که آنها نیز به بیماران توصیه کنند که داروی خارجی که استاندارد بهتری دارد استفاده کنند.
اما برای کسی مثل دکتر جهانگیر تقی پور که علاوه بر مسافرت به اغلب کشورهای غربی تقریبا آگاهی از سیستم درمانی آنها و بیش از بیست و پنج سال سابقه کار در سیستم درمانی بریتانیا و مهمتر اینکه دارای یکی از اولین و موفق ترین کلینیک های جراحی زیبایی خصوصی در لندن با امکانات و اطاق عمل های مجهز بوده که برحسب شغل خود با افراد متفاوتی سروکار داشته است. برای مثال بطور مرتب با نماینده های فروش شرکتهای دارو سازی ملاقات و داد و ستد داشته و بعضی از ادارات اصلی و محل تولید را دیده است جواب اینگونه سوالات را از دریچه دید دیگری و بنفع انتخاب و مصرف داروهای ساخت وطن می دهد و ایشان امید دارند که با توضیحات بیشتر شما هم در طرز فکرتان مقداری تجدید نظر بفرمایید
برای ایشان کاملا روشن است که مسائل مالی و سود بردن تنها انگیزه و فاکتوری است که در تصمیم گیری مسئولان همه شرکتهای داروسازی در کشورهای غربی نقش اساسی را بازی می کند و مسئله “انسانی” تقریبا بسیار کمرنگ و بنظر ایشان با توجه به رفتار و کردار این شرکتها در دوران کنونی و وجود بازار آزاد “رقابت” احتمالا وجود ندارد. این فلسفه و دیدن سود پرستی این شرکت ها و نمایندگان و واسطه های آنها زمینه مناسبی در کشورهای غربی ندارد چون در این کشورها قانون رعایت می شود به محض مشاهده تخلف مسئولان سازمانهای دولتی غربی وارد عمل می شوند و کار خلاف آنها به رسانه می رسد که این شرکتها از انعکاس کار خلاف قانون شان در رسانه ها عمومی غربی وحشت دارند.
در نتیجه این شرکت های داروسازی بازار کشورهای در حال توسعه و پیشرفت را محیطی مناسب برای “سود سازی” شرکت شان قرار داده اند اما به دلیل بالاتر بودن قیمت داروها در کشورهای غربی نسبت به کشورهای در حال توسعه مثل ایران چنانچه همان داروی اصلی تولید شده در کارخانه شان در غرب را به کشور در حال توسعه صادر کنند سود چندانی عاید شان نمی شود. از طرفی نگرانی از لطمه وارد شدن به شرکت شان باعث می شود که بطور غیرمستقیم از طریق “واسطه” های شان وارد بازار جایگزینی داروهای اصلی ساخت کارخانه داروسازی خودشان با داروهای زیر استاندار و شاید کاملا تقلبی که اغلب در چین، تایوان، هند، مالزی، پاکستان، ترکیه و… می شوند که چنانچه اگر روزی کار غیرقانونی غیرانسانی “واسطه” های شان به هر دلیل رو و برملا شد این شرکتها بتوانند ادعا کنند که شرکت آنها با عمل غیر قانونی و غیر انسانی “واسطه” صادر کننده داروی زیر استاندارد و یا تقلبی به کشور در حال توسعه رابطه ئی نداشته است و از وجود واسطه ها بی خبر بوده اند.
اینگونه برداشت شاید از اینجا ناشی می شود که کارخانه داروسازی غربی می داند که برند شرکت شان در کشورهای در حال توسعه با ارزش است در نتیجه بر این عقیده اند که استفاده از بسته بندی و مهر و موم شرکت شان می تواند نقشی اساسی برای عرضه داروهای زیر استاندارد و شاید تقلبی به کشورهای در حال توسعه بازی کند. از طرفی آنها مایل نیستند که قیمت داروهای تقلبی و زیر استاندارد خود را زیاد پایین بیاورند که خریدار به اصلی بودن آنها شک کند. در صحبت با نمایندگان بعضی از این شرکتها آنها می دانند که در بعضی از این کشورهای در حال توسعه مسئولان نه تنها از چک کردن کیفیت داروی وارداتی عاجزند و بلکه بهر دلیل واسطه های این شرکتها می توانند بر روی تصمیم نماینده گان خرید این کشورهای در حال توسعه اعمال نفوذ داشته باشند.
با چنین برداشتی است که شرکت عظیم درجه یک داروسازی غربی با دادن پاکتها و بسته بندی های اصلی کاملا خالی داروهای مختلف ساخت شرکت خودشان به “واسطه” هایش این اجازه را به آنها می دهد که “واسطه” با کمک زنش و چهار نفر کارگر شان از پاکتها و بسته بندی ها و مهر و موم آن شرکت داروسازی غربی استفاده کنند و آنها را با داروهایی که همگی در چین و تایوان و … ساخته شده اند پر کنند و برای مدتها به آن کشور در حال توسعه جهان سومی صادر نمایند و تلخ تر اینکه نماینده دولت کشور وارد کننده داروهای زیر استاندارد و شاید تقلبی از وضعیت داروهای داخل ابن بسته واقف است و به احتمال زیاد قیمت داروی “اصلی” را از جیب ملت پرداخت می کرده است. تعجبی ندارد که این چنین فردی ظرف چند سال داد ستد در صادر کردن داروهای به اصطلاح “خارجی” ولی در حقیقت تقلبی و یا حداقل زیر استاندارد به آن کشور به راحتی توانست در کنار دریاچه ئی در کشور سوئیس خانه ئی بیش از هشت میلیون یورو بخرد و بدان کشور کوچ کند.
این بعد فکری شرکت های غربی دامنه بیشتری دارد برای مثال نتیجه آزمایشاتی که در خود کشورهای غربی برروی سیگارهایی که به کشورهائی چون کشور ما و سایر کشورهای در حال پیشرفت صادر می شوند کاملا نشان می دهد که از نظر وجود مواد سرطان زا و سایر خصوصیات قابل قیاس با مشابه آنها که برای مصرف داخلی خودشان ساخته اند نیستند و عجیب اینکه آنها با اضافه کردن مواد معتاد کننده به این سیگارهای صادراتی به کشورهای در حال توسعه برنامه دارند که فروش خود را به این کشورهای دنیای سوم به ده بیلیون دولار در سال در آینده ئی نه چندان دور برسانند.
بنابراین توصیه دکتر جهانگیر تقی پور اینست که سعی کنید از داروهای ساخت ایران استفاده کنید. چون حتی اگر هم به محصولات ساخت وطن بدبین باشید حداقل می دانید که در فرایند ساخت آنها تا درجه ئی کنترل و استاندارد کردن وجود داشته است. و اینکه گر چه سیگار کشیدن کاملا مضر است ولی باز در صورت مصرف از ساخته شده در وطن استفاده کنید.
آیا می توان به اطلاعات درمانی تلویزیونهای ماهواره ئی اطمینان کرد؟
جواب: نه، باید با شک و احتیاط به آنها نگریست.
می توان گفت که اغلب اطلاعات و ادعاهای عجیب پزشکی تلویزیونهای ماهواره ئی و سایر بنگاه های سخن پراکنی خارج از کشور فقط انگیزه مالی دارند. نباید به ادعاهای آنها توجه کرد. حتی اگر ادعائی در مورد داشتن جواز از سازمان های معتبری چون سازمان غذا و دارو در امریکا در برنامه شان شود مطمئن باشید که نمونه داروئی و یا فراورده ها و مکمل های گیاهی، طبیعی، داروئی و ویتامینی مورد نظر در کشوری همجوار زیر شرایطی نا معلوم تولید شده و از طریق واسطه های آنها به دست شما رسیده است با وجود اینکه با همان نام و بسته بندی و مهر موم شده باشد.
اطلاعاتی که در خارج از این و کسان افراد آنها در خارج دریافت می شود حاکی از آنست که اغلب در کاری غیر انسانی دست دارند باز حاضرند که بعنوان “واسطه” برای افراد و شرکتهای بی بند و بار غربی و شرقی در نقاط مختلف دنیا عمل می کنند و هدفی جز به دام انداختن افراد آسیب پذیر در جامعه ما ندارند.
مخالفت چندان با تماشای رسانه های حتی خارجی نیست چون در حقیقت با آگاهی از نظریات دیگران هم می تواند به دید و باز بودن ذهن ما کمک کند. ولی باید مواظب بود که به هیچ وجه در دام این گونه افراد سود جو نیفتیم.